هفتاد و چهارمين نشست علمي-تخصصي با عنوان " امكان سنجي اتصال دريايي جنوب و شمال ايران از طريق كانال آبي " با مديريت علمي دكتر حميدرضا عدل، مشاور امور فني-اجرايي رئيس سازمان برنامه و بودجه كشور و همچنين با سخنراني: آقايان مهندس محمّدمهدي سالاري، كارشناس توسعه دريامحور و دكتر سيّدحسين هاشمي، عضو هيئت علمي و دانشيار گروه فناوري محيط­زيست دانشگاه شهيدبهشتي، بامشاركت فعال جامعه علمي، پژوهشي، دانشگاهي، انديشگاهي، صاحب­نظران، مديران و كارشناسان دستگاه­هاي اجرايي ملّي و استاني به صورت مجازي برگزار شد.

در اين جلسه مهندس محمد مهدي سالاري، كارشناس توسعه دريامحورگفت: در كل سه ايده براي انتقال آب از جنوب به شمال مطرح است:

ايده درياچه هاي كويري ايران كه توسط هومان فرزاد در سال ۱۳۴۶ در كتاب درياچه هاي كويري ايران مطرح شد. طبق اين طرح آب درياي عمان به مناطق كويري ايران آورده شده است و هشت درياچه تشكيل داده مي شود. ايده كانال لوت كه در سال ۷۱ توسط شركت آمريكايي DuTemp  به ايران داده شد. اين شركت ادعا كرده فاز اوليه اين طرح در ۵ سال انجام مي شود. طبق اين طرح كانال از شهرستان ميناب شروع مي­شود و تا انتهاي كوير سمنان ادامه مي يابد و بن بست خواهد بود. . اين ايده هم اكنون توسط شركت مپنا در حال مطالعه و بررسي است.

وي ادامه داد: طرح آبراه جنوب شمال كه همچنين اين طرح در سناريوهاي مختلف و به نامهاي مختلف ( ايرانرود، آبراه خليج فارس و ... ) مطرح شده و تنها ايده اي است كه يكي از سناريوهاي آن مورد مطالعه جدي مهندسي قرار گرفته است. مهمترين مطالعات اين ايده توسط جهاد سازندگي در سالهاي ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ صورت گرفته است.

سالاري در خصوص سوابق بررسي ايده آبراه جنوب و شمال توسط (جهاد سازندگي) اشاره كرد و گفت: در ﺳﺎل ١٣٧٥ و ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻃﺮح ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن داﺧﻠﻲ، روﺳﻴﻪ و اﻳﺮان ﮔﺮوه ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﺸﺘﺮك و ﻣﺠﺰاﻳﻲ را ﺑﺮاي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺴﻴﺮ آﺑﻲ اﻳﺮان، اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮدﻧﺪ. ﻛﻤﻴﺘﻪ داﺧﻠﻲ ٣ ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮﻗﻲ، ﻣﻴﺎﻧﻲ و ﻏﺮﺑﻲ را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد دادﻧﺪ و ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺸﺘﺮك ﻧﻴﺰ ﻳﻚ ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮﻗﻲ را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻧﻤﻮد. در ﻧﻬﺎﻳﺖ ٤ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ از ﮔﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎي ﻣﺴﻴﺮ ﺷﺮﻗﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺰﻳﻨﻪ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي، اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ، ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ... روي اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.

 درادامه دكتر سيّدحسين هاشمي، عضو هيئت علمي و دانشيار گروه فناوري محيط­زيست دانشگاه شهيدبهشتي سخنان خود را با اين پرسش آغاز كرد: كه طرح انتقال آب با توجه به هزينه­ها و آورده­هايي كه براي كشور دارد در مقايسه با طرح­هاي جايگزين تا چه حد توجيه­پذير است. ايشان در ادامه با ارائه نمونه­هايي از ميزان مصرف آب در صنعت، فضاي سبز و زراعت چوب در استان اصفهان نشان دادند اولويت­هاي سرمايه­گذاري براي بهبود و يا تغيير روش توليد و فناوري صنعت و كشاورزي در كاهش مصرف آب مي­تواند نسبت به طرح­هاي بزرگ انتقال آب داراي هزينه ي بسيار كمتر و آورده بسيار بيشتري باشد.

ايشان در ادامه با ارائه آمار و اطلاعاتي در خصوص وضعيت مصرف آب در كشور در سال­هاي مختلف، تغييرات سرانه آب و تغييرات بهره­وري آب در كشور به لزوم تغيير رويكرد در حوزه مصرف آب تأكيد داشتند.

هاشمي در ادامه اشاره كرد: تا زماني كه مصرف درستي از آب به ويژه در بخش كشاورزي صورت نگيرد اجراي طرح­هاي انتقال آب كمكي به بهبود وضعيت آب مناطق خشك نمي­كند .

وي افزود: در نهايت به نقش رويكرد دانش بنيان در مصرف آب بخش­هاي كشاورزي، صنعت و خانگي براي تغيير الگوي مصرف و سرمايه­گذاري در اين فرابخش به جاي سرمايه­گذاري در طرح­هاي انتقال آب تأكيد داشتند.

در ادامه  نشست نيز چند تن از متخصصين و حاضرين در جلسه به بيان ديدگاه هاي كارشناسانه و فني خود پرداختند. در نهايت آقاي دكتر عدل درجمع بندي جلسه پيشنهاد انجام ارزيابي راهبردي محيط زيست(SEA ) قبل از ورود به مرحله امكان سنجي مطرح نمودند.لازم به ذكر است اين مركز با برگزاري سلسله نشست هاي تخصصي به دنبال فراهم ساختن زمينه لازم براي برخورداري از ظرفيت صاحب نظران، برقراري ارتباط علمي با دانشگاه ها و مراكز پژوهشي و دريافت ديدگاه هاي متنوع صاحب نظران است.

اين نشست علمي-تخصصي به همت دفتر آموزش و ترويج مركز پژوهش هاي توسعه و آينده نگري، طبق برنامه منظم هفتگي در روز چهارشنبه ۲۱ ارديبهشت ماه سال جاري برگزار شد.

دريافت فايل