به گزارش روابط عمومي مركز، در ابتداي اين نشست دكتر عليرضا صالح، به عنوان مدير علمي نشست، ضمن عرض خير مقدم به مهمانان و مدعوين دو دليل عدم موفقيت برنامه‌هاي قبلي توسعه در كشور را عدم كفايت دستگاه‌هاي اجرايي و اجرا كنندگان برنامه‌ها و فزوني حجم برنامه‌ها نسبت به امكانات دانست و راهكار برون رفت از وضعيت فعلي را استفاده از هسته‌هاي پيش برنده دانست.
در ادامۀ اين نشست دكتر بايزيد مردوخي،  ضمن بررسي معناي اصلاح نظام تدبير و برنامه‌ريزي  بر اصل "مديريت تغيير" تأكيد كرد و با اشاره به شاخص‌هاي نظام تدبير تحت عناوين:  قانون‌مداري، كيفيت مقررات، اثربخشي دولت (حكمراني)، ثبات سياستي، مشاركت و حسابرسي و مبارزه با فساد (فسادزدايي) پيشنهاد كرد كه نظرات دستگاه‌ها و بخش‌هاي اجرايي در جهت رفع موانع نظام تدبير اخذ و در روند تدوين برنامه هفتم توسعه مورد استفاده قرار گيرد.
سپس  دكتر سيد جعفر حسيني، ضمن بررسي تطبيقي مسئله برنامه‌ريزي در كشورهاي نوظهور منتخب (ويتنام، تركيه و روسيه) به مقايسۀ برنامۀ توسعۀ اقتصادي-اجتماعي ايران با كشورهاي مذكور پرداخت.
دكتر حسيني در ادامۀ ويژگي‌هاي بارز برنامه‌هاي كشورهاي مورد مطالعه را، تجمع ترجيحات سياست‌گذارن، عدم وجود دستگاه‌هاي موازي و تحولات سياسي به ويژه تنظيم روابط داخل و خارج بر شمرد.
در بخش آخر نشست، حاضرين پيرامون سؤالات و مباحث مطرح شده به گفتگو و تبادل نظر پرداختند.
لازم به توضيح است كه مركز پژوهش‌هاي توسعه و آينده‌نگري، به عنوان بازوي فكري سازمان برنامه و بودجه كشور، با هدف اصلاح روندها و پيگيري تحقق پژوهش‌هاي روندساز، بررسي ابعاد تدوين برنامۀ هفتم توسعه را يكي از رسالت‌هاي خود مي‌داند، بر اين مبنا اين مركز به قصد تبيين بايسته‌هاي تدوين برنامه هفتم توسعه، سلسله نشست‌هايي را تحت عنوان « شناسايي رويكرد مناسب در تدوين برنامه هفتم توسعه» برگزار خواهد كرد.