در ابتداي اين نشست محمّد جعفري، رئيس امور اقتصاد كلان سازمان برنامه و بودجه كشور ضمن بيان اهميت موضوع در شرايط تدوين برنامه هفتم توسعه گفت: موضوع ارتباط با چين بسيار مهم است چراكه به نظر ميرسد در آينده نزديك، اين كشور ميتواند به اقتصاد اول دنيا تبديل شود و اكنون نيز به عنوان بازيگر مهم در عرصه اقتصاد جهاني مطرح است.
وي خاطر نشان كرد: اولويت اول آمريكا در سياست خارجه مهار چين است و اين نوع مقابله اقتصادي، سياسي و حتي شايد نظامي باشد.
جعفري ضمن اشاره به ديدار هفته گذشته چين با كشور‌هاي حاشيه خليج فارس ادامه داد: در عرصه بينالملل نه كسي دوست صددرصدي است و نه دشمن صددرصدي؛ لذا بر اين باوريم بايد در عرصه بينالملل فارغ از دوستي و دشمني به اقتصاد توجه شود. ما براي هر سال ۱۰۰ ميليارد دلار نيازمند سرمايه گذاري خارجي هستيم كه از اين عدد سهم قابل توجهي را براي چين در نظر گرفتهايم.
جعفري با اشاره به پنج شريك اصلي تجاري ايران، بر اصل هم افزايي دستگاه‌ها در مواجهه با اين پنج كشور تاكيد كرد و گفت: اميد دارم اينگونه نشست‌ها بتواند ما را به سمت همسويي بيشتر در سياست گذاري خارجي و اقتصادي سوق دهد. ما مي‌توانيم تجربه موفق مترو تهران و مشاركت چين در اين پروژه را بار ديگر در قسمت‌هاي ديگر تكرار كنيم.
در ادامه اين نشست مجيدرضا حريري؛ رئيس اتاق بازرگاني مشترك ايران و چين به عنوان سخنران ابتدايي اين نشست ضمن اشاره به عدم شناخت درست از چين در كشور گفت: در دنيا ۴۵۰۰ پژوهشكده در خصوص چين به صورت متمركز مشغول مطالعه هستند. اين در حالي است كه ما در ايران حتي يك كتاب تأليفي در خصوص چين به زبان فارسي نداريم و هرچه هست ترجمه‌هاي موجود غربي است. اين نمونه مثل اين مي‌ماند كه يك نفر ايران را از زاويه ديد بي بي سي و فاكس نيوز بشناسد؛ لذا بي ترديد اين بي عملي در شناخت چين ما را به عدم برنامه ريزي مستقل در خصوص مواجهه با اين كشور رسانده است.
وي ضمن بيان رابطه تجاري با چين خاطر نشان كرد: عدم داشتن يك ايده و يك برنامه منظم با چين در حالي كه ۱۳۰ كشور دنيا رابطه اصلي تجاريشان با چين است به شدت كشور را رنج مي‌دهد و در واقع ما در ايران از نداشتن يك ايده اصلي و يك برنامه مدون تجاري با چين رنج ميبريم.
حريري با تاكيد بر عدم شناخت درست ما از چين ادامه داد: عدم شناخت فلسفه شرق و فرهنگ شرق باعث مي‌شود ما در مواجهه با چين بهطور مداوم سورپرايز شويم. ما حتي ساختار حزبي چين را به درستي نمي‌شناسيم؛ بنابراين در ارتباط با چين نيازمند بهكارگيري انسان‌هاي حرفه‌اي و ايجاد يك مركز فرماندهي واحد و فهيم هستيم تا بتوان شناخت عميقتري از چين به دست آورد و جريان تجارت ايران و چين بهطور بهينه راهبري شود.
وي ضمن انتقاد از نگاه امروز برخي در كشور به موضوع چين، خاطر نشان كرد: ما نيازمند پيدا كردن خودمان در عرصه جهاني هستيم و براي اين مهم نياز به طراحي يك پازل در روابط جهاني براي كشور امري اجتنابناپذير است.
وي در پايان ضمن انتقاد از قاعده محرمانگي بيهوده خاطر نشان كرد: از نداشتن پيوست رسانه‌اي در ارتباط با چين دچار لطمه شده ايم و سمپاش‌هاي موجود عليه رابطه چين با جهان را مي‌توان با اقدامات بريتانياي كبير در ابتداي جنگ جهاني اول عليه آمريكا مقايسه كرد و در مجموع اين روند را ادامه يك جنگ رسانه‌اي مي‌دانم.
در ادامه اين نشست اصغر ابراهيمي اصل؛ معاون اسبق وزير نفت با اشاره به سوابق اقدامات خود در ارتباط با كشور چين در طول دوران فعاليتش در سمت‌هاي گذشته، خاطر نشان كرد: ما چين را خوب نميشناسيم، ولي آن‌ها ما را خيلي خوب مي‌شناسند.
وي ضمن بيان خاطره خود از همراهي رئيس جمهور وقت "مرحوم آيت الله هاشمي رفسنجاني" در سفر به چين خاطر نشان كرد: ما زماني كه مي‌خواستيم قرارداد مترو با چين را ببنديم از حزب مذاكره را آغاز كرديم و در يك وضعيت مشاركتي كار را با هم شروع كرديم. شكار فرصت‌ها و رفتن به سمت حل مسائل كشور نيازمند يك باور همگاني است.
ابراهيمي اصل، ضمن اشاره به ساختار سياسي چين ادامه داد: الگوي توسعه در نگاه چيني‌ها قابل كپي برداري نيست بلكه بايد بر مبناي استعداد‌هاي داخلي هر كشوري طرح بندي توسعه، طراحي و اجرا شود.
وي ضمن اشاره به هفت پيشران توسعه در چين مبتني بر نقشه راه اين كشور گفت: چيني‌ها يك ضرب المثل دارند كه ميگويد: در مبارزه با فساد هم با ببر و هم با مگس بايد مبارزه كرد و با كسي در بحث مبارزه با فساد شوخي ندارند. صلح و هماهنگي، عدالت و قانون مداري، رعايت حسن همجواري و ايجاد توسعه همگاني چهار ركن اساسي اداره چين است.
وي ضمن اشاره به حركت پرشتاب چين ادامه داد: يك سفير چيني براي بكارگيري به عنوان سفير، اسناد ارتباطي با كشور ثاني را از سال‌ها پيش مورد مطالعه و بررسي قرار ميدهد تا به خوبي بداند كه تاريخچه ارتباط چين با آن كشور چگونه بوده و چه ارتباطي در آينده بايد شكل بگيرد. متاسفانه برخورد ناشايست دولت قبلي با پيمانكاران چيني و هندي باعث شد سرمايه گذاران اين كشور‌ها از ايران خارج شوند.
وي ضمن انتقاد از نگاه گاوصندوقي ما نسبت به چين، گفت: ما به چين به عنوان يك گاوصندوق نگاه ميكنيم كه هر وقت احساس نياز داشتيم درب آن گاوصندوق را باز ميكنيم و هر وقت نيازي نبود درب آن را ميبنديم و در ادامه تأكيد كرد كه نقشه راه مشخصي در سازمان برنامه به منظور ارتباط تجاري با چين طراحي نشده است و اگر شده باشد ما از آن اطلاعي نداريم.
ابراهيمي اصل ضمن اشاره همراهي دولت چين با ايران خاطر نشان كرد: ما با روش مديريتي دوره قاجار نمي‌توانيم در قرن بيست و يك در مواجهه با كشور‌هاي ديگر اقدام كنيم.
اين سفير پيشين ايران در كشور‌هاي آفريقايي افزود: چيني‌ها خواهان اين بودند كه در سه سطح با هم كار كنيم. سطح اول مي‌تواند حوزه انرژي‌هاي تجديدپذير باشد. تا صد هزار مگاوات در اين بخش مي‌توان برق توليد كرد و حتي به كشور‌هاي همسايه و خاورميانه برق صادر كرد. دوم كار‌هايي كه نيازمند تبليغات نيست، براي مثال سرمايه گذاري در ميادين مشترك، چيني‌ها حاضر هستند در اين ميادين به عنوان طرف سوم سرمايه گذاري داشته باشند. سوم پتروپالايشگاه‌ها و صنايع پايين دستي پتروشيمي‌ها كه محل مورد علاقه چيني‌ها براي سرمايه گذاري است.
وي در پايان ضمن اشاره به برنامه هفتم، بر ارتباط برنامهريزي شده و مدون با چين تأكيد كرد و گفت: ما بايد با بريكس كار كنيم. از برزيل تا چين بايد طراحي همكاري داشته باشيم، چين حاضر است براي انتقال ديتا، كالا و برق سرمايه گذاري سنگيني در ايران داشته باشد.
امين ترفّع؛ مديركل دفتر تجاري‌سازي و امور تشكّل‌هاي وزارت راه و شهرسازي به عنوان سخنران سوم ضمن اشاره به تصوير چين از دنيا گفت: تمامي معادلات چين را وقتي متوجه مي‌شويم كه دنيا را از زوايه ديد چين ملاحظه كنيم.
اين كارشناس با تاكيد بر زاويه ديد چين به دنيا خاطر نشان كرد: اين درست است كه جغرافياي ايران منحصر به فرد است، اما نبايد از ياد ببريم كه ايران تنها مسير براي چين نيست. در ضمن به صورت تاريخي مسير تجارت در جهان شرق به غرب بوده و اين در حالي است كه سهم ما از ترانزيت تجارت چين به اروپا عملاً صفر است.
اين كارشناس حوزه راه و شهرسازي در پايان گفت: با وجود نگاه مهم چين به بحث كريدورها، سياست‌هاي ترانزيتي در كشور به صورت مجزا پيگيري مي‌شود و نتيجه اين بخشي نگري عدم استفاده از ظرفيت‌هاي ترانزيت كشور است. وي در خاتمه اشاره داشت متاسفانه غالب تصميمات ما در حوزه مديريت كريدور‌ها به تقويت و ايجاد كريدور‌هاي شمال- جنوب منجر ميشود و در سرمايهگذاري‌هاي انجام شده، كمترين توجه به كريدور‌هاي شرق به غرب شده است.

دريافت لينك خبر