به گزارش خبرگزاری تسنیم، مهرداد کاشف رئیس گروه علمی آمایش سرزمین مرکز توسعه آینده‌نگری ضمن ارائه گزارشی از روند همایش، گفت: نظریه ها، رویکردها و الگوهای آمایش سرزمین پویایی آمایش سرزمین در مواجهه با عدم قطعیت ها از جمله موارد مهمی است که باید در این همایش به آن توجه کرد.

کاشف ضمن اشاره به مفهوم حکمروایی خاطر نشان کرد: ایجاد سیستم پشتیبان تصمیم گیری فضایی و رصد خانه ملی آمایش سرزمین از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی ضمن اشاره به ساختار پیش‌بینی شده در این همایش، گفت: امیدواریم که این همایش با مشارکت همه جانبه بازیگران اصلی امکان تحقق سند ملی آمایش سرزمین را برای کشور ایجاد کند.

کاشف در ادامه ضمن تشریح ساختار پیشنهادی در خصوص ساختار همایش گفت: محور های همایش در سال اول همایش باید متمرکز بر روی طراحی مدل تحقق این سند باشد. به عنوان مثال بررسی آب قابل برنامه‌ریزی از اولویت‌های مهمی در این همایش برخوردار است.

در ادامه پارسا رئیس امور آمایش سرزمین سازمان برنامه و بودجه کشور، گفت: ما باید یک سال کار و تلاش داشته باشیم و سپس ارزیابی کنیم. باید مشخص کنیم چگونه قرار است سند ملی آمایش در برنامه های توسعه کشور عملیاتی شود؟

وی در پاسخ به اینکه چرا اسناد آن چنان که برنامه‌ریزی می شود محقق نمی‌شود، گفت: باید در اصول و مبانی اولیه یک اجماع داشته باشیم و این اجماع مفهومی بسیار مهم و تاثیرگذار است.

پارسا ضمن آسیب‌شناسی وضعیت موجود گفت: براساس بودجه‌های سنواتی تقریبا 12 الی 13 درصد منابع بودجه‌ای کشور برای تملک دارایی سرمایه‌ای تخصیص یافته که عدد بسیار کمی است. ما منابع خیلی کمی را برای توسعه کشور داریم، در حالیکه به اندازه 35 الی 40 سال پروژه نیمه‌تمام داریم، لذا این به معنای این است که با اتکا به بودجه سنواتی ما حق انتخاب زیادی نداریم.

وی ادامه داد: اگر بخواهیم سند ملی آمایش محقق شود و روی زمین مستقر شود، باید به گونه‌ای دیگر بیندیشیم و عمل کنیم.

وی افزود: حلقه مفقوده برنامه‌های توسعه کشور عدم طراحی تنظیم و اجرای سازوکارهای کارا و اثربخش خود تنظیم است.

وی ادامه داد: مکانیسم خود تنظیم مجموعه ای از قواعد است که تحقق خروجی مشخص را تضمین می کند، حال باید پرسید ما چگونه فضایی را باید خلق کنیم که مجموعه همه این قواعد انگیزه هایی را ایجاد کند که هم راستایی و هم جهتی تابع هدف فردی و تابع هدف اجتماعی را تضمین کند.

پارسا خاطر با طرح این پرسش که آیا می‌شود فضای جدیدی را آراست که ضمن حداکثر نمودن منابع استانی به توازن و تعادل مورد نظر سیاستگذاران و برنامه ریزان دست یافت؟ با توجه به رویکرد طراحی مکانیسم خود تنظیم امکان پذیر است، کافیست دولت با قواعد جدید فضای جدیدی را بیافریند که منجر به اصلاح بخش غیر دولتی برای مشارکت در فضای سرمایه گذاری های کشور باشد.

پارسا ادامه داد: اگر در برنامه هفتم می‌خواهیم از سواحل جنوبی استفاده بیشتری را داشته باشیم، علاوه بر زیرساخت‌ها باید به مجموعه قواعد تضمین‌دار جدیدی برای توسعه کشور توجه کنیم. بنابراین من کماکان حلقه مفقوده توسعه را طراحی، تضمین و اجرای مکانیسم‌های انگیزشی خود تنظیم، کارا و اثر بخش می‌دانم.

وی تصریح کرد: باید با طراحی مکانیسم‌های اجرایی و انگیزشی خود تنظیم تمرکز اجرای سند ملی آمایش را از روی منابع دولتی برداریم و مکانیسم‌های جدید باید بتواند فضای جدیدی را ایجاد کند و ما به عنوان دولت باید قواعد را به نحوی ایجاد کنیم که بخش خصوصی خیر خود را، در انجام فعالیت های مورد نظر سیاستگذاران و برنامه‌ریزان بیابد.

در ادامه این نشست مسجدی رئیس امور آب، کشاورزی و محیط زیست سازمان برنامه و بودجه کشور با اشاره به اهمیت این همایش گفت: باید در ابتدا هدف خود را از اجرای این همایش تببین کنیم. مهمترین رکن تصویب هر سندی قابل اجرا بودن آن است و در مرحله بعد باید در خصوص این سند به تفاهم و مفاهمه عمومی دست بیابیم.

وی خاطرنشان کرد: ایجاد مفاهمه در بین جامعه علمی و مجریان در خصوص اجرای یک سند بسیار مهم است و این یکی از مهمترین الزامات تحقق یک سند است.

مسجدی با تشریح اهداف متعدد پیش روی این همایش تاکید کرد: باید گروه‌های هدف این همایش مشخص شود.

وی با اشاره به انتقادهای متعدد نسبت به جو عمومی نسبت به برگزاری همایش‌ها بدون تاثیرگذاری در کشور، گفت: با توجه به نوع انتقادها پیشنهاد می‌کنم همایش به صورت هدف‌دار و به صورت برگزاری مستمر طراحی شود که بتواند تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.

دریافت لینک خبر