-
بررسی آییننامهها و دستورالعملهای برنامه هفتم پیشرفت
-
بررسی عوامل موثر بر افزایش تصادفات و تلفات جادهای و سوانح رانندگی و دادهکاوی تلفات انسانی
-
سازماندهی و بازآرایی فضایی آموزش عالی کشور
-
به روز رسانی سند ملی آمایش سرزمین
-
انجام مطالعات مناطق آزاد به عنوان نواحی پیشران اقتصادی کشور
-
اصلاح ساختار بودجه و پیاده سازی نظام یکپارچه مدیریت اطلاعات مالی دولت (IFMIS)
پيشبيني ميشود كه ۲۰۱۸ سال پيشرفتهاي خيرهكننده براي شهر هوشمند باشد. اينتل گزارشي تهيه كرده است كه نشان ميدهد چگونه اين سرمايهگذاري، زندگي شهروندان را دستخوش تغيير خواهد كرد.
طي چند سال اخير، توسعه فناوري شهر هوشمند در مسير پيشرفت قرار داشته است؛ اما گردانندگان شهرها در مواجهه با اين مفهوم، رويكردهاي متفاوتي در دستور كار خود قرار دادهاند. ميتوان گفت ترديد آنها از آنجا ناشي ميشود كه برپايي يك شهر هوشمند به سرمايهگذاريهاي هنگفتي نياز دارد.
با اين حال ۲۰۱۸ سال متفاوتي براي اين فناوري خواهد بود. سمير شارما، مدير كل جهاني گروه اينترنت اشياء براي شهرهاي هوشمند در اينتل، ميگويد:
پيشبيني من اين است كه سال ۲۰۱۸ شاهد اين باشيم كه شماري از شهرها با پيادهسازي واقعي مفهوم شهر هوشمند، پيشگام توسعه اين فناوري دگرگونساز بشوند.
درحاليكه شهرداران به دنبال اين هستند كه كجا و چگونه دست به پيادهسازي فناوري شهر هوشمند بزنند، اينتل با همكاري مؤسسه تحقيقاتي جونيپر ريسرچ در گزارشي به تشريح مزاياي سرمايهگذاري در اين فناوري براي شهروندان پرداختهاند.
اين مطالعه ۲۰ شهر را از سراسر جهان در اين چهار حوزه نوآوري كليدي مورد بررسي قرار داده است: تحرك پذيري (Mobility)، مراقبتهاي بهداشتي، امنيت همگاني و بهرهوري. سپس اين گزارش، محاسبه كرده كه فناوريهاي يادشده تا چه حد باعث صرفهجويي در وقت شهروندان ميشوند.
اين مطالعه نشان داده است كه پيادهسازي فناوري شهر هوشمند در اين چهار حوزه كليدي باعث صرفهجويي ۱۲۵ ساعت در سال در وقت هر يك از شهروندان ميشود.
بهطور خاص، فناوريهاي مرتبط با تحرك پذيري از قبيل زيرساختهاي فعالشده با اينترنت اشياء ميتوانند تا ۶۰ ساعت در سال باعث صرفهجويي در وقت شهروندان بشوند. خدمات درماني ديجيتال متصل نيز ميتوانند حدودا ۱۰ ساعت در سال، صرفهجويي در زمان به همراه داشته باشند. ابزارهاي بهرهوري از قبيل اپليكيشنهاي شهري و خدمات ديجيتال نيز قادرند با سادهسازي امور اداري شهر تا ۲۱ ساعت در سال در وقت هر شهروند صرفهجويي كنند. پيادهسازي فناوريهاي مرتبط با امنيت همگاني هم ميتواند با بهبود فرآيندهاي اجراي قوانين و افزايش سرعت خدماتدهي نيروهاي امدادي، نزديك به ۳۵ ساعت در سال، زمان براي شهروندان ذخيره كند.
بسياري از بحثهاي درگرفته در مورد برنامهريزي براي برپايي شهر هوشمند، بر اموري از قبيل فناوري، چارچوبهاي قانوني موردنياز و روشهاي تأمين مالي متمركز شده است.
سمير شارما در اين رابطه ميگويد:
وقتي كه با افراد عادي صحبت ميكنيد، نميتوانند در سطح شخصي، مزاياي شهر هوشمند را درك كنند. در واقع اين پرسش براي آنها مطرح است كه چگونه موارد سادهاي از قبيل پارك كردن سريعتر ميتواند كمكي به من بكند؟ مطالعهاي كه بهتازگي انجام دادهايم به اندازهگيري مزيتهاي شهر هوشمند از نظر صرفهجويي در وقت پرداخته است؛ چرا كه معمولا همه شهروندان با مسئله وقت دست به گريبان هستند.
وي ميافزايد:
زمان، عاملي است كه سلامتي و روابط شهروندان را به شدت تحت تأثير قرار ميدهد؛ از اينرو ميتواند سنجشي منطقي براي اندازهگيري رفاه مورد انتظار شهروندان از يك شهر باشد.
با اين وجود، بسياري از شهرها با استفاده بيش از حد از منابع، ناكارآمدي بيشتري را بر شهروندان خود تحميل ميكنند. براي مثال، در حال حاضر سرعت ميانگين خودروها در ساعات اوج ترافيك در جادههاي شهري، تنها ۶.۴ كيلومتر در ساعت است.
شارما در اين رابطه ميگويد:
اين مشكل، روز به روز در حال بدتر شدن است. اكنون حدود نيمي از جمعيت جهان، ساكن شهرها هستند و تا سال ۲۰۳۰ انتظار ميرود كه از هر سه نفر، دو نفر در شهرها ساكن باشند. ما شاهد مهاجرتي عظيم و پيوسته از مناطق روستايي به نواحي شهري هستيم. در يك برآورد، هر هفته نزديك به سه ميليون نفر در سراسر جهان، از روستاها راهي شهرها ميشوند و ميتوان گفت مجموعا هر هفته يك شهر به بزرگي شيكاگو در جهان تشكيل ميشود.
شارما انتظار دارد سال ۲۰۱۸ به دو دليل عمده، نقطه عطفي براي توسعه شهرهاي هوشمند باشد. اول اينكه چون منابع شهري ذاتا محدود است و شبكههاي اجتماعي ممكن است به تحركات سياسي بينجامند، مطالبه شهروندان براي بهبود امور شهري امري اجتنابناپذير است. مهمتر از اين، فناوري تا به امروز به حدي از بلوغ رسيده است كه پيادهسازي شهر هوشمند، مقرونبهصرفه باشد.
گزارش اينتل، نشان ميدهد كه سنگاپور، لندن، نيويورك، سانفرانسيسكو و شيكاگو پيشرفتهترين شهرهاي جهان هستند. همچنين در اين گزارش، اينتل به روشهايي اشاره كرده است كه ميتواند به شهرها براي پيريزي زيرساختهاي هوشمند كمك كند. از جمله در پورتلند و سن ديهگو، گردانندگان شهر اقدام به نصب سنسورهاي Current CityIQ (ساختهشده با همكاري اينتل، جياي و AT&T) كردهاند كه تيرهاي چراغ برق را تبديل به برجهاي ديدهباني زيرساخت ديجيتال شهر ميكند. علاوه بر اين، اينتل براي تسهيل ارائه خدمات درماني از راه دور، پلتفرمي به نام Health Application Platform توسعه داده است.
شارما به شهرداران توصيه ميكند كه بهسرعت، تحولات فناوري شهر هوشمند را دنبال كنند؛ اما كاملا هوشمندانه و مبتني بر روششناسي علمي.
وي در انتها ميافزايد:
شما بزرگراهها را براي حل معضل ترافيك در ۵ سال آينده نميسازيد، بلكه آنها را براي افق ۳۰ تا ۵۰ سال آينده احداث ميكنيد. در واقع، اين آينده است كه به ما ميگويد بايد به كدام سمت حركت كنيم.
منبع : زوميت