-
بررسی آییننامهها و دستورالعملهای برنامه هفتم پیشرفت
-
بررسی عوامل موثر بر افزایش تصادفات و تلفات جادهای و سوانح رانندگی و دادهکاوی تلفات انسانی
-
سازماندهی و بازآرایی فضایی آموزش عالی کشور
-
به روز رسانی سند ملی آمایش سرزمین
-
انجام مطالعات مناطق آزاد به عنوان نواحی پیشران اقتصادی کشور
-
اصلاح ساختار بودجه و پیاده سازی نظام یکپارچه مدیریت اطلاعات مالی دولت (IFMIS)
چه زماني ميتوانيم يك خودروي خودران خريداري كنيم؟ اين سؤالي است كه اغلب پرسيده ميشود و سه فرض اوليه با خود به همراه دارد: اول اينكه خودروهاي خودران شبيه به خودروهاي امروزي خواهند بود، دوم اينكه مردم ميتوانند آنها را خريداري كنند و سوم اينكه اين خودروها ميتوانند در تمام جادهها و شرايط مورد استفاده قرار گيرند. اما اين سه فرض اوليه ميتوانند كاملا اشتباه باشند. اگرچه خودروهاي خودران آزمايشي امروزي نسخههاي تغييريافته از خودروهاي معمولي هستند و با فرمانهايي كه خودبهخود ميچرخند ما را معتجب ميكنند؛ اما وسائل نقليهي خودران در آينده فاقد فرمان و پدال خواهند بود و در اشكال و اندازههاي مختلفي ساخته خواهند شد.
احتمالا محفظههايي با توان حمل شش تا هشت نفر ميتواند كارآمدترين طرح براي خودروهاي خودران باشند. در ابتداي كار، بهجاي اينكه اين محفظهها بتوانند در هر مكاني تردد كنند؛ استفاده از آنها به نواحي شهري كه از جغرافياي محدودي برخوردار هستند و نقشهبرداري از آنها بهطور كامل به انجام رسيده است محدود خواهند بود. بهعلاوه، اين «تاكسيهاي رباتيك» بهصورت عمومي مورد استفاده قرار خواهند گرفت و براي سفارش آنها ميتوانيد از اپليكيشهايي مانند اوبر استفاده كنيد. دلائل اينكه چرا اولين خودروهاي خودران بهجاي مالكيت شخصي، بهصورت اشتراكي مورد استفاده قرار ميگيرند به تركيبي از عوامل اقتصادي و فني مربوط ميشود.
اول از همه، تكنولوژي لازم براي حركت خودكار در جادهها و خيابانها هنوز به تكامل نرسيده است. با اين وجود، در دههي اخير شاهد پيشرفتهاي شگرفي در اين زمينه بودهايم و دست كم در محيطهاي نسبتا سادهي شهري و آب و هواي مناسب خودروهاي خودران ميتوانند با ضريب اطمينان مناسب تردد كنند. همين مسئله يكي از دلائلي است كه شهر فينيكس در ايالت آريزونا محلي محبوب براي تست وسائل نقليهي خودران محسوب ميشود؛ ويمو كه يكي از زيرمجموعههاي گوگل است و در زمينهي خودروهاي خودران فعاليت ميكند، اميدوار است در سال جاري ميلادي بتواند خدمات تاكسي رباتيك خود را با كمك ونهاي كوچك كرايسلر پاسيفيكا در شهر فينيكس راهاندازي كند.
ديگر سرويسهاي تاكسي رباتيك نيز در سالهاي آينده در شهرهاي ديگر كار خود را شروع خواهند كرد و محدودهي تحت پوشش خود را تدريجا افزايش خواهند داد. استفادهي اوليه از خودروهاي خودران بهعنوان تاكسيهاي رباتيك منطقي به نظر ميرسد؛ چرا كه استفاده از آنها به يك محدودهي مشخص محدود ميشود. علاوه بر اين، حسگرهاي نصبشده روي وسائل نقليهي خودران فعلي كه جهت بررسي و پايش محيط اطراف استفاده ميشوند، در حال حاضر از خودروها گرانتر هستند. اما تاكسيهاي رباتيك چندين ساعت در روز به فعاليت خواهند پرداخت و با توليد درآمد، اين مشكل را حل ميكنند؛ اين در حالي است كه اتوموبيلهاي شخصي بهطور ميانگين تنها در ۵ درصد از كل زمان مالكيت مورد استفاده قرار ميگيرند.
در نتيجهي عوامل اقتصادي و كاربردي، خودروهاي خودران در ابتداي كار بهعنوان تاكسيهاي رباتيك مورد استفاده قرار خواهند گرفت. اما شايد با رسيدن به زماني در حدود سال ۲۰۳۰ ميلادي، با كاهش قابل توجه هزينهي حسگرهاي لازم در خودروهاي خودران، امكان مالكيت شخصي آنها فراهم شود. اما سؤالي كه در آن زمان مطرح خواهد شد اين است كه آيا شما خواستار يك اتومبيل خودران شخصي خواهيد بود؟ براي افرادي كه در شهرها زندگي ميكنند، استفاده از تاكسيهاي رباتيك بهمراتب ارزانتر و بي دردسرتر از مالكيت خودرو خواهد بود.
در حال حاضر هزينهي سفر با تاكسيهاي اوبر در حدود ۲.۵ دلار به ازاي هر مايل (۱۶۰۹ متر) است؛ اما طبق پيشبيني مؤسسهي مالي UBS، اگر دستمزد راننده را از اين مبلغ كم كنيم، اين عدد به ۷۰ سنت به ازاي هر مايل كاهش پيدا ميكند. اين در حالي است كه هزينهي استفاده از خودروي شخصي (با احتساب هزينهي سوخت، بيمه، تعميرات و...) به ۱ دلار و ۲۰ سنت ميرسد. پس اگر تاكسيهاي رباتيك آنطور كه تبليغ ميشود كار كنند، بسياري از شهرنشينان ميتوانند با كنار گذاشتن خودروهاي شخصيشان سالانه چندهزار دلار صرفهجويي كنند. طبق پيشبيني UBS، تا سال ۲۰۳۵ در شهرهايي كه تاكسيهاي رباتيك در دسترس هستند، بيش از ۸۰ درصد مردم از اين وسائل نقليه استفاده خواهند كرد و شاهد كاهش ۷۰ درصدي مالكيت خودرو در شهرها خواهيم بود.
شكي نيست كه برخي از مردم هنوز هم علاقهمند خواهند بود از خودروي شخصي استفاده كنند؛ اما با اين وجود، به لطف وسائل نقليهي خودران عمومي، تعداد كل ماشينهاي حاضر در جادهها در مقايسه با زمان كنوني، بهطور قابل توجهي كاهش خواهد يافت. بر اساس پيشبينيهاي UBS، تا سال ۲۰۵۰، تاكسيهاي رباتيك نيمي از تعداد كل وسائل نقليهي خودران را تشكيل خواهند داد و نيم ديگر مربوط به اتومبيلهاي خودران شخصي خواهد بود. تاكسيهاي رباتيك تقريبا بهطور دائم مورد استفاده قرار خواهند گرفت و بخش اعظم مسافتهاي طيشده در جادهها مربوط به اين وسائل نقليه خواهد بود. با كاسته شدن از تعداد وسائل نقليهاي كه به محلي براي پارك نياز دارند، بخش اعظم زمينهايي كه اكنون بهعنوان پاركينگ مورد استفاده قرار ميگيرند براي مصارف ديگري، از جمله ساخت مسكن مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
همانگونه كه خودروها در قرن بيستم ساختار شهرها و بخشي از الگوهاي تجاري را تغيير دادند، وسائل نقليهي خودران نيز چنين كاري انجام خواهند داد. علاوه بر اين، همانطور كه خودروها موجب ايجاد مرگ و مير جادهاي، آلودگي هوا و ترافيك شدهاند، قطعا وسائل نقليهي خودران نيز نتايج ناخواستهي پيشبينينشدهاي با خود به همراه ميآورند. براي مثال، استفاده از آنها ميتواند با مشكلاتي مربوط به حريم شخصي همراه باشد؛ يا اينكه از آنها بهعنوان ابزاري جهت اعمال كنترل بر جوامع استفاده شود. همانطور كه جدا كردن اسب از ارابه، تغييري ساده با اثرات شگرف بود؛ حذف راننده از خودروها نيز اثرات قابل توجهي با خود به همراه ميآورد؛ اثراتي كه بخش قابل توجهي از آن به دليل استفاده از اين خودروها بهعنوان وسيلهي نقليهي عمومي خواهد بود.
منبع : زوميت