در خلاصه مديريتي اين گزارش مي خوانيم : شاخص لگاتوم يكي از شاخص‌هاي تركيبي نوين و پرارجاع در خصوص سنجش توصيفي عناصر و اركان پيشرفت يك جامعه است كه به لطف سرشت چندلايه و چارچوب توصيف‌گرايانه‌ منسجمي كه دربرگيرنده‌ي زمينه‌ها و پديده‌هاي گوناگون اقتصادي، اجتماعي و سياسي است، از توان نمايندگي بالايي در نشان دادن وضعيت كلي رفاه در يك كشور و هم‌سنجي اجزاي توسعه‌اي و جايگاه آن در ميان ديگر كشورها برخوردار است. اين شاخص شامل ۳ قلمرو، ۱۲ ركن اصلي و ۶۶ عنصر سياستي است؛ از يك‌سو رتبه‌بندي سالانه‌ي كشورها بر اساس اين سه سطح تحليلي نقاط ضعف و قوت هر كشور در عرصه‌هاي گوناگون توسعه‌ را نمايان مي‌سازد و از سوي ديگر روند تغييرات هر ركن و عنصر طي زمان مي‌تواند در ترسيم تصويري كلي از سير توسعه‌اي هر كشور به متخصصان و علاقه‌مندان توسعه و آينده‌پژوهي مدد رساند.

اهميت و موضوعيت اين شاخص در تأكيد اصيل آن بر درهم‌تافتگي سويه‌هاي گوناگون توسعه است؛ به اين معنا كه در اين شاخص، وجه اقتصادي توسعه در كنار سويه‌هاي اجتماعي، سياسي و زيست‌محيطي آن قرار مي‌گيرد تا ضمن نشان دادن رتبه و امتياز يك كشور/ منطقه در خصوص هر يك از اين اجزا، تصويري كلان از جايگاه توسعه‌اي آن و تأثير متقابل وجوه گوناگون پيشرفت، نيز به دست داده شود.

اين گزارش در ۸۱ صفحه و با موضوعات متنوعي از جمله: روش‌شناسي شكل‌يابي شاخص لگاتوم، نمايي از وضعيت شاخص پيشرفت لگاتوم ۲۰۲۰ در سطح جهان، وضعيت شاخص پيشرفت لگاتوم ۲۰۲۰ به تفكيك مناطق هفت‌گانه، و  ... منتشر شده است.

لازم به ذكر است اين گزارش با همت  علي رستميان و با نظارت علمي غلامرضا گرايي نژاد تدوين شده است.

علاقه مندان مي توانند با مراجعه به تارنماي مركزبه نشاني www.dfrc.ir  متن كامل اين گزارش پژوهشي را ملاحظه نمايند.

دريافت فايل