در خلاصه مقدمه اين گزارش مي خوانيم : پيداييِ اقتصادهاي نوظهور[۱] يكي از مشخصه‌هاي بنيادينِ امرِ توسعه در روزگار جديد است؛ به‌طوري‌ كه بازخيزي چين، هند و برزيل، دورنماي ژئوپليتيك جهاني را دگرگون مي‌كند. نگاه اجمالي به اسناد بالادستي توسعه در كشور كه اهم آنها سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ و پيش‌نويس سند الگوي اسلامي- ايراني پيشرفت در افق۱۴۵۰ است؛ نشان مي‌دهد كه ورود ايران به جرگۀ اقتصادهاي نوظهور و تبديل ايران به قدرت اقتصاديِ منطقه‌اي، به‌ويژه در متن سند چشم‌انداز، تصريح شده است. بديهي است گذار ايران به جايگاه يك اقتصاد نوظهور يا بهتر است بگوييم، عدم توفيق كنوني كشور در ارتقاء به ردۀ اقتصادهاي نوظهور، حدود و ثغوري دارد كه گزارش كنوني با عنوان «مقايسۀ ايران و اقتصادهاي نوظهور در شاخص‌ها و روندهاي بنيادينِ توسعه» درصدد بيان تطبيقيِ آن است.

 اين گزارش در ۴۸ صفحه و با موضوعات متنوعي از جمله: اقتصادهاي نوظهور در يك دنياي جهاني‌شده، مطالعۀ تطبيقي ايران و اقتصادهاي نوظهور در خط‌سيرها و شاخص‌هاي بنيادين توسعه و ... منتشر شده است.

لازم به ذكر است اين گزارش با همت سيد رحيم تيموري و با نظارت علمي غلامرضا گرائي نژاد تدوين شده است.