در خلاصه مديريتي اين گزارش مي خوانيم: براي تحقق توسعه پايدار لازم است به همه جنبه­ هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و محيط­ زيستي توجه شود. در واقع، برنامه­ ريزي به صورت تك‌بعدي براي رشد اقتصادي مناطق يك كشور، منجر به عدم توازن­ ها و عدم تعادل­ هاي منطقه ­اي مي­ شود و فرايند توسعه را با مشكلات جدي مواجه مي­ كند. به همين دليل در تدوين الگوي مطلوب استقرار فعاليت­ هاي اقتصادي، ضمن توجه به موضوع كارايي و مزيت اقتصادي در مناطق كشور و مبنا قرار دادن آن به عنوان مهم‌ترين جهت ­گيري آمايش در راستاي افزايش كارايي اقتصادي، ديگر ملاحظات و مباني اساسي آمايش سرزمين نيز مورد توجه قرار گرفته است. تعيين الگوي مطلوب استقرار فعاليت ­هاي اقتصادي در پهنه سرزمين، نيازمند پيمودن فرايندي پيچيده است؛ در اين مطالعه ابتدا چارچوبي مفهومي تدوين شده كه موضوعات مرتبط با اين فرايند و مراحل طي شدن آنها را نشان مي­ دهد. فرض اساسي در تدوين چارچوب مفهومي آن است كه رعايت ملاحظات آمايشي، به مثابه عقلانيتي خواهد بود كه منافع بلندمدت و سازگار با توسعه را در نظر مي­ گيرد. سه مرحله اساسي در چارچوب مفهومي وجود دارد. در مرحله اول، فعاليت­ هاي اقتصادي مهم، هم در سطح ملي و هم در سطح منطقه­ اي (هر استان) بر اساس برخي ويژگي­ هاي اقتصادي مانند ميزان صادرات و واردات فعاليت، ميزان پرداخت ماليات و دريافت يارانه و همچنين بر اساس قدرت پيوندهاي بين بخشي و پيوندهاي درون و بين منطقه ­اي شناسايي شدند. همچنين در اين مرحله، ردپاي اشتغال و ردپاي اكولوژيكي فعاليت ­هاي اقتصادي (شامل ردپاي آب، ردپاي انرژي و انتشار كربن) به تفكيك استان­ هاي كشور برآورد شده است.

اين گزارش در ۱۳۵ صفحه و با موضوعات متنوعي منتشر شده است.

لازم به ذكر است اين گزارش با تلاش مينا ابوطالبي، مهرداد كاشف مباركه، محسن ابراهيمي خوسفي و مصطفي كشتكار و با نظارت دكتر سعيد غلامي نتاج تدوين شده است. 

دريافت فايل